تشک
بالش
محافظ تشک
تشک میهمان
رو تختی
ملحفه
این رخت خواب ها معمولا به روش سنتی و با متریال سنتی و ابزار سنتی تهیه می شوند و دارای ویژگی های سنتی می باشند.
در این رخت خواب ها از نخ های لحاف دوزی با ضخامت بالا و با جنس پنبه استفاده می شود. سوزن ها نیز سوزن ضخیم لحاف دوزی می باشند و محصولاتی که تهیه می شود حالت استفاده سنتی دارد. بیشتر این محصولات بر روی زمین و در فضای دکوراتیو سنتی و قدیمی مورد استفاده قرار می گیرند.
انواع رخت خواب سنتی
تشک سنتی
تشک سنتی تشکی است که از کیسه ای با جنس مطقال سفید یا کرم تهیه شده و درون آن پنبه حلاجی شده یا پشم استفاده می شود. این پنبه توسط کمان حلاجی و مشته حلاجی شده و بعد از این که پنبه یا پشم درون کیسه جای داده شد قسمت بالائی کیسه توسط دست دوخته شده و بعد از این که تراکم پنبه یا پشم در همه جای تشک یکسان شد تشک را روی زمین قرار داده و با چوب صیقلی از جنس خیزران با طولی حدود ۱.۵ و قطر حدود ۲ سانتیمتر به صورت صاف و مورب می کوبند. این کار باعث می شود همه جای تشک از پنبه و پشم پر شود و در نهایت گوشه های تشک را می کوبند تا گوشه ها نیز به همین صورت صاف و یک دست شود. بعد از این که تشک به حجم حدود ۷ الی ۱۰ سانتی متر در همه دیواره ها رسید برای آن که پنبه یا پشم در همه قسمتها فیکس شده باقی بماند و حرکت نکند شروع به دوک زدن تشک می کنند. می بایست دوک ها در فواصل منظم و در راستای یکدیگر باشند به طوری که اگر از طول و عرض به تشک نگاه می کنید همه دوک های طولی در یک خط و همه دوک های عرضی در یک خط قرار بگیرند. تشک می بایست از لحاظ کیفیت دوخت و کیفیت حلاجی پنبه و پشم و از لحاظ یکسان بودن تراکم پنبه و پشم در همه جای تشک دارای کیفیت بالایی باشد. و پشت و روی تشک از لحاظ دوخت یکسان باشد و اگر تشک را پشت و رو می کنید نباید دچار کج شدگی و تاب افتادگی و بی نظمی در دوک تشک شود. همچنین چهار گوشه تشک باید دقیقا یک مستطیل زیبا را نشان دهد و نباید گوشه ای از گوشه دیگر بالاتر یا پایین تر باشد.
روش دوک زدن تشک سنتی
سوزن لحاف دوزی را نخ کرده و از نخ متناسب با رنگ تشک استفاده می کنیم سپس سوزن را از روی پارچه وارد تشک کرده در حالی که دست دیگر شما در طرف دیگر تشک و درست در همان نقطه روبروی ورود سوزن منتظر گرفتن سوزن است و به مجرد گرفتن سوزن می بایست از همان نواحی و چند میلیمتر بالاتر برای شکل گرفتن پروسه دوخت نخ را برگردانده و در سمتی که اول سوزن را وارد کرده دوباره سوزن را می گذراند. همان طور که می دانید یک طرف نخ گره دارد و نخ از دوک درنرود و با یک دست نخ را در چاله دوک نگه داشته و با دست دیگر آنقدر نخ را باید کشید که به انتهایی ترین حالت خود برسد و حالا نوبت گره زدن است. گره را آنقدر محکم و کور باید زد که تا حداقل ۲ سال دیگر باز نشود و بعد به فاصله چهار انگشت به بغل گره کناری را بزنید و هر ردیف که تمام شد گره ردیف پایین یا بالایی را به فاصله چهار انگشت در بالا یا پایین باید زد
تشک سنتی لبه دار
با آمدن تخت های فلزی قدیمی (تخت های تاشو فلزدار) باید تشک برای این ها تهیه می شد. این تشک ها باید دارای ارتفاع بیشتری نسبت به تشک های زمینی سنتی می بود. بنابراین این تشک ها دارای یک لبه ۱۰ الی ۱۵ سانتی متری بودند. این لبه در دو سمت توسط نخ دوخته شده تا حالت دیواره کاملا حفظ شود و سپس تشک را با پشم پر کرده و مراحل تشک سنتی نیز در اینجا تکرار می شود.
لحاف سنتی
لحاف سنتی یکی از جلوه های هنر لحاف دوزی است و با زحمت فراوان هنر منظم دوخت را به نمایش می گذارد و یک محصول بسیار مقاوم در مقابل سرما، گرما و شستشو را تولید می کند و با ایجاد نقوش ظریف و استادکارانه جذابیت این کار دست را بیشتر می کند. حتی در قدیم یکی از جذاب ترین قسمت های یک جهیزیه، لحافی بود که استادکار لحاف دوزی می دوخته و آن را با نقشه هایی که نه دستگاهی طراحی کرده و نه نقشه کشی کشیده است فقط توسط ذهن خلاق و تجربه و کمک شاگردی کردن و زیر دست بودن اوستاکار به وجود آمده به دست آورده است و خلق یک محصول کالای خواب که نه خلق اثر هنری را به وجود می آورد. برخی از طرح هایی که قدیم بر روی لحاف کار می کردند به شرح زیر است.
مخمل و منجوق – طرح عروس دریایی – طرح لوزی – طرح ناخنی – طرح لوزی ناخنی
همه این طرح ها در حاشیه دوخت بوده اند که بنا به سلیقه مشتری و اجرت کار دوخت می توانست طرح ریز یا درشت دوخته شود.
روش دوخت لحاف سنتی
لحاف ها توسط یک پارچه متشکل از ساتن و مخمل یا پارچه نخی و مخمل و یا فقط پارچه نخی و معمولا با استفاده از رنگ های روشن دوخته می شود. در قسمت وسط لحاف، پارچه با ارزش بالا و دور آن دارای طرح سادهتر بوده است (وسط مخمل و دور ساتن یا پارچه نخ) که این پارچه به درون کیسه پاکتی تهیه می شده است و درون آن پر از پنبه یا پشم می کنند. البته میزان بار لحاف بسیار کمتر از تشک می باشد چرا که باید سبک تر باشد و نقوش در ظرافت لحاف خود را نشان دهند.
در مورد لحاف هم روش چوب زنی انجام می شود ولی با چوب نازک تر پنبه را از اطراف یا مرکز هدایت کرده تا پنبه یا پشم در همه جای لحاف به طور مساوی تقسیم گردد و گوشه های لحاف نیز صاف و نوک تیز باشد و بعد از صاف شدن همه جای لحاف از یک گوشه و در محیط مستطیل شروع به دوخت می کنید به طوری که یک مسیر را در دور لحاف دور زده و با رسیدن همان محل شروع دوخت با فاصله منظم به سراغ ردیف پایینی میروید. معمولا چند ردیف حاشیه لحاف به صورتی که گفته شد صاف و ساده دوخته خواهد شد و بعد از چند ردیف هر چه به مرکز لحاف نزدیک می شویم نقوشی که نام برده شد شکل می گیرند. مانند ناخنی، عروس دریایی و …
باید توجه داشته باشید لحافی حائز کیفیت است که به دقت و به زحمت و در صورتی که اوستاکار باشد بتواند زیر لحاف را از روی لحاف تشخیص بدهد. یعنی به قدری باید دقت در دوخت رعایت شود که زیر و رو قابل تشخیص نباشد.
در روش سنتی دوخت لحاف به دلیل اینکه کیفیت دوخت بالا برود و دقت بیشتری شود معمولا زمان دوخت لحاف بسیار بیشتر از تشک می باشد. اگر یک نفر شروع به دوخت لحاف کند بسته به نوع طرح و ریز یا درشت دوخت بودن آن، بین یک تا سه روز لحاف زمان می برد.
متکا یا مخده
متکا یا مخده یا بالش های سنتی انواع بسیار متنوعی دارند که به شرح زیر می باشد
متکا
متکا معمولا بالش های مستطیلی شکل است که ابعاد آن ۵۰ در ۷۰ سانتی متر می باشد و دارای بار بین ۱.۵ تا ۳ کیلوگرم پنبه و پشم می باشد. در صورتی که فرد به بالش سفت عادت داشته باشد از بار زیاد و سفت استفاده می شود.
مخده
مخده به بالش های گرد و استوانه ای شکل گفته می شود که درون آن ها نیز از پنبه همراه با ابر پر می شود که هم برای تکیه دادن به صورت لم بسیار مورد استفاده دارد و هم برای گذاشتن زیر سر که معمولا با پارچه سفید نخی به رنگ های سفید و زرشکی دیده می شوند.
بالش های پر مرغ
یکی از انواع بالش ها که به بالش های سنتی طبی هم معروف هستند بالش پر می باشد که در واقع مخلوطی از پر مرغ شسته شده به همراه تکه های ابر درون آن می باشد که تقریبا بسته به سلیقه مشتری وزنی بین ۲ تا ۳ کیلوگرم دارد.
پشتی های ترکمن
در یک طرف این پشتی ها از فرش دوخت ترکمن و در طرف دیگر از پارچه مطقال زرشکی یا مشکی استفاده میشود که توسط سوزن جوال دوز و نخ نایلکسی دو طرف پشتی به هم دوخته شده و داخل آن را پر می کردند. معمولا دورو حاشیه بیرونی داخل را با کاغذ و مقواهای سالم و صاف پر می کرده اند که حالت سفت و صاف را به خود بگیرد و قسمت مرکزی را با کاه و ابر خرد شده پر می کردند که هم سبک و هم نرم و قابل تحمل باشد. این پشتی ها در قدیم در قسمت بالاخانه استفاده می شده است و یکی در پشتی و دیگری به عنوان نشیمن قرار داده میشد در واقع معادل نیمچه مبل امروزی بوده است.
تشک و کالای خواب تک ارائه دهنده انواع تشک و کالای خواب با بهترین کیفیت، آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با خرید تشک با شماره موبایل ۰۹۱۹۵۸۰۰۰۶۰ تماس حاصل فرمایید.